మనo నడవ వలసింది "గ్రామ స్వరాజ్యం" వైపు కాదు, నగర రాజ్య స్తాపన వైపు !

                                                         

                                                        

మంచో ,చెడో మన రాష్ట్ర విబజన ప్రక్రియ మొదలయింది . దానిని ఉద్యమాల ద్వారానో , కోర్టు ప్రక్రియల ద్వారానో , మరే రాజకీయ ప్రక్రియల ద్వారానో నిలువరించే చర్యలను మాని , మన తెలుగు జాతి అబ్యున్నతికి ఏమీ చేస్తే బాగుంటుందో ఆలోచిస్తే మంచిదనుకుంటా.

   మనం రెండు రాష్ట్రాల ప్రజలుగా విడగొట్ట బడినంత  మాత్రాన మన మద్య ఉన్న కుల, మత , బాషా , సంబందాలు మనల్ని విడి పోనియవు . తెలంగాణా ,అంద్రా అనే బావం ఆప్ట్రాల్ నిన్న మొన్నటిది . కాని మన సామాజిక సంబందం వేల సంవత్సరాల నుండి మన మద్య పెన వేసుకుని అది మన అణువు అణువు  లో నిక్షిప్తం అయి పోయింది . ఆ అణువుల స్పందనే నేడు ఆంద్రా వారు చేస్తున్న ఉద్యమ ప్రక్రియలు. మరి నిన్నటి వరకు తెలంగాణా వారు చేసిన ఉద్యమం దేనికి సంకేతం అని అడగవచ్చు . అది కూడా  అన్నదమ్ములు , అక్క చెల్లెళ్ళ మద్య  సహజ బావోద్వేగాల చర్యలుగానే గుర్తించాలి .ఒక   ఇంటిలో పెద్ద కొడుకు అన్నింటిలో పెత్తనం చెలాయిస్తూ ,చిన్న వారిని నిర్లక్ష్యం చేస్తే గొడవలు కావడం ఖాయం . అదే సమర్దుడైన తండ్రి లేక తల్లి ఉంటే ఆ బేదాభిప్రాయలు రూపు  మాపడానికి తగిన చర్యలు తీసుకుని కుటుంబాన్ని కాపాడతాడు . చేత గాని వారు కుటుంబ పెద్దలుగా ఉంటే "ఒరే మీ గోల  నేను పడలేను . ఉన్నది పంచుకుని ఎవరి దారిన వారు పొండి " అని సమస్య వదిలించేసుకుంటారు . అయితే ఒక స్తాయి వరకు ఉమ్మడి కుటుంబం ఆమోద యోగ్యమైన, కొన్ని తరాల తర్వాత కుటుంభ పాలన నిర్వహణ బారం కష్టం అవటం వలన, ఎదో ఒక దశలో విడగొట్టక తప్పదు . అది ఆ మొత్తం కుటుంభ సబ్యుల సంక్షేమం కోసమే తప్పా , కొంతమందికి మేలు చెయ్యడానికి మిగతా వారిని బలి చెయ్యటానికి మాత్రం కాదు .

     ఒకప్పుడు కలసి ఉన్న ఉమ్మడి కుటుంబాలే మెరుగైన జీవన ప్రమాణాలు కలిగి ఉండేవి . ముఖ్యంగా వ్యవసాయాదారిత కుటుంబాలకు ఉమ్మడి కుటుంబమే శ్రేష్టమైనది . కాని సాంకేతిక విజ్ఞానం పెరిగి , ప్రజలలో విద్యా విజ్ఞానం , కోసం వలస పోవడం తప్పని సరి అయినప్పుడు ఉమ్మడి  కుటుంబ జీవనం  అసాద్యం . కానీ మానవుని సాంకేతిక విజ్ణాన అభివృద్ధి వలన బౌతికంగా కలసి ఉండలేకపోయినా నిరంతర సమాచార సంబడం కలిగి ఉండి ,  మానసిక సంబందం పీంపొందించుకుంటున్నారు . కాబట్టి ఉమ్మడి బౌతిక కుటుంభ వ్యవస్థ స్తానంలో ఉమ్మడి మానసిక కుటుంబ వ్యవస్థ వచ్చింది .అందుకే మన పిల్లలు దూర దేశాలలో ఉన్నా మనమెవ్వరం బాదపడటం లేదు . కారణం మన మద్య ఉన్న మానసిక బందమే కాక రోజూ  అంతర్జాల విదానం వలన వారితో ప్రత్యక్షంగా
 సమాచార సంబందం కలిగి ఉండటమే !

   దేనికైనా మార్పు సహజమే కాక అనివార్యం కూడా . మారుతున్న పరిస్తితులకు అనుగుణంగా , మానవీయ విలువలకు బంగం కలగని రీతిలో మనం మన నడక  మార్చుకోవాలి . అలా చెయ్యడమే మన లోని విజ్ఞతకు నిదర్శనం .పూర్వం మనవి వ్యవసాయాదారిత కుటుంబాలు కాబట్టి మన రాజ్య వ్యవస్థ కూడా  దానికి అనుగుణంగా
"గ్రామ స్వారాజ్య వ్యవస్థ " ఉండాలని కోరుకున్నాం . కాని ప్రస్తుతం మరియు బవిష్యత్తులో కూడా  వ్యవస్సాయం  అనేది "హరిత విప్లవం " వలన ఇరవై శాతం మంది ప్రజల బాగస్వామ్యంతో , ఆదునిక యంత్ర సహయంతో నిర్వహించడం సాద్యపడుతుంది . కాబట్టి గ్రామ వ్యవస్థ వలన కొన్ని లక్షల ఎకరాల సాగు భూమి గ్రామ కంఠ భూమిగా ఉండి పంట ఉత్పత్తికి పనికి రాకుండా ఉంది . మరి పెరుగుతున్న జనాబాకి అనుగుణంగా పంటల దిగుబడి పెంచటం మాత్రమే కాక , సాద్యమైనంత వరకు యోగ్యమైన భూమిని సేద్యం లోకి తేవాలి . దానికి అనుగుణమయిందే "నగర రాజ్యాల వ్యవస్థ ". దీనిని గురించి వివరంగా వేరొక టపాలో చెపుతాను .

    ప్రస్తుతం మనం తెలిసికోవలసింది ఏమిటంటే  మన నగర వలస విదానం ఒక క్రమ పద్దతిలో పద్దతిలో కాకుండా వేలం వెర్రిగా "హైదరాబాద్ " వైపు సాగ బట్టి , ఇప్పుడు రాష్త్ర విబజన అంటే అందోళన  పడుతున్నారు . కాని అదే రాష్త్రం లోని అన్ని జిల్లా పట్టణాలు సమాన స్తాయిలో అభివృద్ధి చెంది ఉంటే ఈ  ప్రత్యేక రాష్ట్రం గురించి ఆలోచించాల్సిన అవసరమే ఉండేది కాక పోవచ్చు . ఇప్పటికైనా మించి పోయిందేమి లేదు . ప్రస్తుతం తెలంగాణా పేరుతో రెండు రాష్ట్రాలుగా విడిపోయినా , మనం 23 నగర రాజ్యాలుగా మన "తెలుగు సీమ " ను మార్చుకుందాం . ఒక్కొక్క నగర రాజ్యం "సింగపూర్ " కంటే గొప్ప  అభిరుద్ది చెందాలి . ఇది సాదించడానికి  సంకల్ప దీక్షా పరులు జిల్లాకు ఒకరుంటే చాలు . అటువంటి నాయకత్వం మనకు లేదా ? ఆలోచించండి .ఎందుకంటే  మనలో ఒకప్పుడు "నగర రాజ్యాలు "  సమర్దవంతం గా ఏలిన  మన పూర్వీకుల రక్తం (D.N.A) ప్రవహిస్తుంది  మరి !