మనవు

                                                    రాజనీతి శాస్త్రం లో ఒక వాదం ఉంది . దాని పేరే ఉపయోగితా వాదం లేదా "అత్యంత ఆనంద మయ " వాదం . దీనిని ఆంగ్ల రాజనీతిజ్ణుడు అయిన "బెందాం " అనే అయన ప్రతి పాదించాడు. అయన ద్రుష్టిలో సహజ న్యాయాలు , సహజ హక్కులు అనేవి పనికి రానివి. ఏ విషయాన్ని అయినా అది కలిగించే ఆనందం , బాదల స్తాయి ద్వారానే అంచనా వేసి నిర్దారించాలంటాడు. దాని ప్రకారమే చట్ట సవరణలు కావాలన్నాడు. దీనికి ఒక ఉదాహరణ చూదాం .                    ఒక వ్యక్తీ వేరే వ్యక్తీ అంగీకారం లేకుండా బలవంతంగా  అతని నోట్లో స్వీట్ పెట్టాడనుకోండి . దాని వలన ఆ స్విట్ తిన్న వ్యక్తికి  షుగర్ వ్యాది లేనపుడు ఏమి నష్టం? ఒక మధుర పదార్దం ఆస్వాదించడం అనేదేగా జరిగింది! మరి దీనికి ఆ స్విట్ పెట్టిన వ్యక్తిని కఠినంగా శిక్షించటం సబబా? ఇదీ అయన సిద్దాంత సారాంశం. ఎక్కువు ఆనందం, తక్కువ బాద కలిగించేవి 'మంచి పనులు ', తక్కువ ఆనందం , ఎక్కువ బాద  కలిగించేవే "దుష్ట కార్యాలు" అంటాడు. కాబట్టి ఈ  సిద్దాంతం ప్రకారం పై ఉదాహరణలో చెప్పింది మంచి పనే తప్పా , చెడు పని కాదు అన్నమాట. సహజ హక్కులు, సహ