మనవు

    విబిన్న మతాలూ , సంస్కృతులు కు ఆలవాలమైన భారత దేశం లో ప్రజల మద్య శాంతి సామరస్యాలు తో కూడిన జీవన విదానం నిరంతరం కొనసాగాలంటే కేవలం ఒకరి మతాన్ని మరొకరు గౌరవించుకుంటున్నామ్ అని పైకి చెప్పుకుంటూ , లోపల మాత్రం  మా దేవుడే గొప్ప అని గప్పాలు చెప్పుకుంటే కుదరదు. కనీసం సంవత్సరం కి ఒక సారైనా తమ తోటి సోదరుల ప్రార్ధనా మందిరాలకు వెళ్లి అక్కడా వారి విదానం లో ప్రార్దన చేసి , వివిధ మతాల ప్రజల చేత వివిధ పేర్లతో పిలువబడుతున్నా, భగవంతుడు ఒకడే అని ప్రాక్టికల్ గా  చాటి చెప్పాలి. ఇటువంటి విదానం హిందువులకు తెలిసినంతగా ప్రపంచం లో మరెవ్వరికి తెలియదు అనుకుంటా.                                                                                                 నాకు తెలిసి చాలా మంది హిందువులు ఇండియన్ ముస్లింల  ప్రార్ధనా మందిరాలు అయిన దర్గహ్ లకు వెళ్లి అచ్చం ముస్లిం లు ప్రార్దించే విదానం లోనే ప్రార్దించడమే కాక  తమకు కలిగే సంతానానికి ముస్లిం ల పేర్లే పెట్టిన వారు ఉన్నారు. అలాగే చర్చ్ లకు వెళ్ళె హిందువులూ ఉన్నారు. పల్లేటూళ్లల్లో ఉండే ముస్లిం స్త్రీ పురుషులు స్తానికంగా ఉండె దేవాలయాలకు వెళతారు . అలాగే మ