మనవు

                                                                       మొన్న డిల్లీలో ఒక ఆడపిల్ల మీద జరిగిన దాడిని చూసిన తర్వాత,మనసున్న ఎవరికయినా కన్నీల్లు రాక మానవు. చివరకు ఆ అమ్మాయికి మెరుగయిన వైద్య సహాయం అందించే స్తితిలొ కూడ మనం లేము. మనకంటే ఎంతో చిన్నదయిన "సింగపూర్" కి పంపించాల్సీ వచ్చింది. విషయం జరిగి నాలుగు రోజులు అయింది కాబట్టి,అంతా సద్దుమనిగిపోతుందిలే అని ప్రబుత్వాదికారులు ఊపిరి పీల్చుకోవచ్చు. ఒక వేళ ఆ తల్లి కేమన్నా అయితే మరొక రోజు విచారిద్దాం.ఈ కేసు తర్వాత దేశం లో ఇంకొన్ని ఇటువంటి దురాగతాలె జరిగాయి.వాటిని పత్రికలు ప్రచురించినా పెద్దగా స్పందన రాలేదు. డిల్లీలో ఒక విద్యార్థినికి జరిగిన అన్యాయం మీద విద్యార్థులు గళమెత్త బట్టి సాక్షాత్తు "చిదంబరం" గారే ఆశ్చర్య పొయే అంతగా ఆ నిరసన కొనసాగింది. మరి ఇంతటితో ఆపేస్తే అసలు స్త్రీ రక్షణ అనే సమస్య తీరుతుందా?  అమానత్(బాదితురాలి మారు పేరు) దురాగతం వినగానే నాకు మా ఇంట్లో మా కుక్క పిల్ల చనిపోయిన విదానం గుర్తుకు వచ్చి, కళ్లు చెమర్చినాయి. మా ఇంట్లో"బిన్ను" అనే కుక్క పిల్ల ఉండేది. అది పామెర్ జాతికి కి చెందిన బొచ్