మనవు

                                                                                                                               ఏదైన ఒక ఆస్తిని పొందుతున్నపుడు దానీ మీద సర్వ హక్కులతో బదిలీ అయితేనే అ ఆస్తికి యజమానీ అని చెప్పుకోవటానికి ఆస్కారం ఉంటుంది. అందుకే ఆస్తి బదలాయింపులు పత్రాలలో ఆ మేరకు రాయటం జరుగుతుంది . కానీ కొన్ని సందర్బాలలో అన్నదమ్ముల ఆస్తుల పంపకాలలో కానీ, ప్రెస్క్రిప్షన్ రైట్స్ పొరుగువారికి ఉన్న ఆస్తులలో కానీ , ఆస్తి మీద యాజమాన్య హక్కు ఒకరిదైతే , దాని మీద కోంత  అనుభవ హక్కులు వేరే వారిక ఉంటాయి. ఉదాహరణకు మనం  ఒక ఇల్లు కొనుగోలు చేస్తున్నాం. ఆ ఇల్లు కట్టిన అసామిక్ అది వాళ్ళ ఉమ్మడి కుటుంభ ఆస్తి పంపకాల ద్వారా వచ్చిందనుకోండి. ఆ ఇంటిక్ పైన ఉన్న అతని సోదరుల ఇOడ్లకి వెళ్ళటానిక్ ఇతని ఇంట్లో నుంచే వెళ్ళటం తప్ప వేరే దారి లేనపుడు తప్పకుండా అతని సోదరులకు  ఇతని ఆస్తి లోనుంచే నడచే హక్కు కల్పిస్తారు. ఇప్పుడు ఇతను ఇల్లు మనకి అమ్మినా అతని సోదరులకు ఉండే నడక హక్కును వారు కోల్పోరు. చచ్చినట్లు మనం వారిని అనుమతీమ్చాలి. కాబట్టి ఇలాంటి లింక్ లు ఉన్న ఆస్తులను అన్నదమ్ములే ఖరీదు కట్టి వాల్చేసుకు

                                                                                                                         ఆంద్రా, తెలంగాణా ప్రాంత సంబందాన్ని కొంతమంది అన్నదమ్ములతో పోల్చుతుంటే, మరికొంతమంది భార్యా భర్తలతో పోల్చుతున్నారు. కొంత  మంది అయితే మరీ ఇతర ప్రాంతాల వారి మీద తమకున్న ద్వేషాన్ని,కోపాన్ని వెల్లగ్రక్కడంకోసం లేనిపోనివి, పనికిరాని ఉపమానాలు చేస్తున్నారు. నేడు ఆంద్రప్రదేశ్ లో ఉన్నది సున్నిత పరిస్తితి. ఒకరు తమ డిమాండ్లు సాదించుకోవడానికి,ఉద్యమాలు చేయవచ్చు. అలాగే ఎదుటివారికి కూడ అలాంటి హక్కే ఉంటుందని గుర్తుంచుకోవాలి. నీవు చెప్పేది నీకు సమ్మతం అయినంత మాత్రానా ఎదుటివాడికి కూడ సమ్మతం కావాలని రూలేమి లేదు. రెండు బిన్న వాదనలు ఉన్నప్పుడు సంయమనం పాటించి, ప్రబావవంతంగా, అవసరమైనప్పుడు, సరైన చోట తమ వాదనలు వినిపించి కోరుకుంది సాదించుకోవడమే కార్యదక్షులు చెయ్యాల్సిన పని.    భారత రాజ్యాంగం ప్రకారం ఏ ప్రాంత ప్రజలకి, తాము ఒక ప్రాంతం నుండి విడీపోతామని కాని, లేక కలసి ఉంటామని కాని చెప్పే హక్కు లేదు. భారత పార్లమెంట్ మాత్రమే, రాష్ట్రపతి రికమెండేషన్తో పార్లమెంటులో బిల్లు పెట్టడం ద్వారా ఒక రాష్ట

                                                                                                                                                                                                                                                                                "అన్నదమ్ములు చావు కోరు, బావ బామ్మార్దులు బ్రతుకు కోరు" అని జన ఉవాచ. అలాగే ఉంది మన తెలంగాణా సీమాంద్ర రాజకీయ,ఉద్యోగుల, విద్యార్దుల పరిస్తితి. ఎందుకంటే అన్న దమ్ములు మద్య రక్త సంబందం తో పాటు ఆస్తులు మీద హక్కులు లాంటివి ఉంటాయి. వారిలో అర్దిక పరమయిన విబేదాలు లేనంత కాలం ఎటువంటి సమస్యను అయినా వారు సునాయాసంగానే పరిష్కరించుకోగలుగుతారు.వారిలో ఉండే సహజ రక్త సంబందం అందుకు దోహదం చేస్తుంది. కానీ ఒక్క సారి ఆర్దిక పరమయిన ఆసక్తులు వారి మద్య బేదాలుకు కారణాలు అయితే బేదాభిప్రాయాలు సమసిపోవడం అంత సుళువు కాదు.రాజ్యాల కోసం అన్న దమ్ములు  కుత్తుకలు కత్తిరించిన చరిత్ర మనిషిది. ఆస్తులు కోసం శాశ్వత శత్రువులుగా మారీ ఆ శత్రుత్వ వారసత్వాన్ని తరతరాలుగా కాపాడుకుంటూ వస్తున్న కుటుంబాలు మన గ్రామీణ భారతంలో కో కొల్లలు.వీటన్నిటికి మూల కారణ